Integracja sensoryczna

Specjalizujemy się w diagnozie i terapii integracji sensorycznej oraz terapii ręki. Bardzo lubimy pracę z maluszkami, już od 18 miesiąca życia. Nieprawdą jest, że diagnozuje się tylko dzieci po czwartym roku życia. Do każdego dziecka podchodzimy indywidualnie i z dużą wrażliwością. Nasze dziesięcioletnie doświadczenie z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi (ok. 2008-2019) zdobywane w Sensum Mobile pod okiem prekursora metody IS w Polsce, pana Zbigniewa Przyrowskiego pozwala nam podejmować się najtrudniejszych wyzwań.
W latach 2019-2022 podjęłyśmy współpracę z zespołem logopedów i neurologopedów aktywnie współtworząc placówkę Gotowy do mowy & Gotowy do ruchu. Zajmowałyśmy się tam usługami z zakresu integracji sensorycznej, terapii ręki (diagnostyka, terapia, turnusy terapeutyczne).
W swojej pracy stawiamy na podnoszenie kwalifikacji i wiedzy, stale się doskonalimy, publikujemy artykuły. Brałyśmy udział w kilku projektach badawczych dotyczących opracowania nowych narzędzi do diagnozowania zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci w różnym wieku mi.in. standaryzacji polskich testów diagnostycznych PSTIS.

Gabinet rehabilitacji przy Modlińskiej 115 to kolejne wspólne przedsięwzięcie teamu terapeutek Katarzyna Jakubik & Michalina Ziątek. Miejsce wyposażone jest w atestowane sprzęty oraz pomoce terapeutyczne. Rozwijamy się dla Was.

INTEGRACJA SENSORYCZNA – DLA KOGO?

  • dzieci od 18 miesiąca życia, przedszkolaki, uczniowie szkoły podstawowej
  • dzieci z różnymi niepełnosprawnościami min. z autyzmem, zespołem Aspergera, zespołem Downa, nadpobudliwością psychoruchową, u których często współwystępują zaburzenia integracji sensorycznej.
Integracja sensoryczna dla dzieci

Zaburzenia integracji sensorycznej

Kiedy możemy podejrzewać, że niepokojące zachowania naszej pociechy są skutkiem zaburzeń integracji sensorycznej? Poniżej znajduje się kilka najważniejszych wskazówek:

  1. Zachowania będące wynikiem nieprawidłowego odbioru, przetwarzania i interpretowania przez system nerwowy wrażeń dotykowych:
    a. Dyskomfort, niechęć do noszenia pewnych ubrań, faktur, butów.
    b. Problemy z myciem, czesaniem, obcinaniem włosów i paznokci, kąpielą, smarowaniem kremem, chodzeniem po piasku i trawie.
    c. Zwracanie dużej uwagi na brudne ręce, odruchowe wycieranie, niechęć do dotykania pewnych faktur, struktur.
    d. Unikanie aktywności plastycznych związanych z manipulowaniem w różnych strukturach.
    e. Niechęć do trzymania jedzenia rączkami – zwłaszcza, gdy można się od niego ubrudzić.
    f. Wzrokowe ocenianie – jedzenia, tego co ma być brane do ręki.
    g. W grupie dzieci – przyjmowanie pozycji obserwatora, niechęć do wchodzenia w sytuacje tłumu, gdzie dziecko jest narażone na nagły bliski kontakt z innymi.
    h. Ma obniżony próg bólu i nie czuje, że się skaleczyło, ubrudziło. Może nie zwracać uwagi na niestarannie założone ubrania.
  2. Zachowania będące wynikiem nieprawidłowego odbioru, przetwarzania i interpretowania przez system nerwowy wrażeń przedsionkowych i proprioceptywnych:
    a. Dziecko nie lubi zabaw na huśtawkach/karuzelach, niestabilnych powierzchniach lub przeciwnie – huśta i kręci się bez umiaru, jest nadmiernie pobudzone.
    b. Unika zajęć ruchowych w przedszkolu/szkole lub nie jest w stanie spokojnie brać udziału w zorganizowanych zajęciach ruchowych w grupie.
    c. Ma problem z opanowaniem czynności takich jak: jazda na rowerze, łapanie piłki, gry zespołowe wymagające koordynacji.
    d. Często upada, potyka się, jest niezdarne ruchowo, często wypada mu coś z rąk.
    e. Ma problem z właściwym siedzeniem przy stole, łatwo się męczy, często podczas siedzenia zmienia pozycję.
  3. Zachowania będące wynikiem nieprawidłowego odbioru, przetwarzania i interpretowania przez system nerwowy wrażeń słuchowych, wzrokowych, węchowych:
    a. Nie lubi hałasu, głośnych miejsc, często zasłania uszy w reakcji na nagłe, niespodziewane dźwięki lub przeciwnie – wsłuchuje się w odgłosy z otoczenia, produkuje dużo „dźwięków” podczas zabawy.
    b. Nie lubi słońca, mruży oczy, w słoneczny dzień domaga się czapki z daszkiem i okularów przeciwsłonecznych. Lub przeciwnie – z bliskiej odległości wpatruje się w ostre światło, poszukuje w otoczeniu świecących przedmiotów, lubi bawić się nimi przez długi czas, wpatrywać się w nie.
    c. Ma ograniczona dietę, zwraca dużą uwagę na zapachy, często mówi, że coś brzydko pachnie. Wącha przedmioty, zabawki, jedzenie – poszukuje wyrazistych smaków i zapachów.

Terapeutki integracji sensorycznej to pedagodzy i członkowie Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Integracji Sensorycznej.

Sprawdź nasze Usługi, cennik i zapisy

Integracja sensoryczna
Integracja sensoryczna dla dzieci